Ecodorp Zuiderveld

Een onderdeel van sociocratie is het sociocratisch kringmodel. Dit organisatiemodel gaat uit van kringen. Alle kringen hebben eigen aandachtspunten waarbinnen ze bevoegdheden en verantwoordelijkheden hebben. Binnen de kringen worden voor specifieke thema’s weer subkringen onderscheiden, en ook kunnen voor het uitvoeren van taken werkgroepen of taakgroepen worden ingesteld. Elke kring heeft een coördinator en een afgevaardigde die weer vertegenwoordigd zijn in de Middenkring. De Middenkring vervult de bestuursrol en doordat de coördinatoren en afgevaardigden in deze kring zitten, nemen de onderliggende kringen deel aan besluitvorming op bestuursniveau. Ook kan op deze manier informatie naar de onderliggende kringen gebracht worden. Er is dus sprake van een ‘dubbele koppeling’. In subkringen zitten eveneens een coördinator en afgevaardigde om daar ook die dubbele koppeling te creëren. Zo kunnen we met veel mensen tegelijkertijd zelfstandig en toch afgestemd werken.

In ons ecodorp hebben we de volgende 3 hoofdkringen:

• de Beheerkring. Deze kring houdt zich bezig met de bouw, inrichting, onderhoud, schoonmaak, veiligheid en reserveringen van gemeenschappelijke voorzieningen);
• de Samenlevingskring. Deze kring richt zich op het bevorderen van een vitale en veerkrachtige gemeenschap, het stimuleren van verbondenheid en samenwerking, en het bijdragen aan positieve gezondheid op individueel en gemeenschapsniveau).
• de Kantoor- en Verenigingskring. Deze kring gaat over het beheer van formele zaken en relaties en het in kaart brengen en bevorderen van de verenigingsstructuur).

Van bewoners wordt verwacht dat iedereen in tenminste één (sub)kring of werkgroep zit. Er wordt een inzet van ongeveer 8 uur per week gevraagd.

Hoe we besluiten nemen

Voor onze besluitvorming werken wij met sociocratische besluitvorming volgens het sociocratisch kringmodel (SKM). Deze besluitvorming gaat uit van het consentbeginsel. Dit betekent dat een besluit genomen is, wanneer geen van de aanwezige leden beargumenteerd en overwegend bezwaar heeft tegen het nemen van het besluit. In het kort gaat het als volgt: Er is een onderwerp waar een besluit over genomen moet worden. Soms ligt er ook al een voorstel. Eerst wordt door middel van een beeldvormingsronde gecheckt of het voorstel voor ieder helder is. Daarna volgt een oordeelvormende ronde waarin de aanwezigen hun mening kunnen geven. In de consentronde wordt iedereen gevraagd of hij/zij consent geeft. Dit kan ook ‘geen overwegend bezwaar’ zijn, met het vertrouwen dat het besluit goed zal worden uitgevoerd en indien nodig weer op de agenda komt. Bij een overwegend bezwaar dient de bezwaarmaker ook duidelijk te maken waar hij/zij knelpunten ziet en actief mee te denken over een verbetervoorstel. Het hele besluitvormingsproces draait er dus om dat (kring)leden gezamenlijk tot het beste voorstel komen, d.w.z. het voorstel waar niemand een overwegend bezwaar (meer) tegen heeft.